Έρωτας ή ψυχική διαταραχή;
Όταν βλέπουμε τον άνθρωπο που ποθούμε εκκρίνεται στο σώμα μας αδρεναλίνη, νιώθουμε την καρδιά να χτυπά δυνατά, τα γόνατα να τρέμουν και το αίμα να κοχλάζει. Θέλουμε να βρισκόμαστε μαζί του όσο πιο πολύ γίνεται, και τότε είμαστε πανευτυχείς. Ο έρωτάς μας κυριεύει το μυαλό, δεν μπορούμε να συγκεντρωνόμαστε εύκολα στις καθημερινές μας υποχρεώσεις, η διάθεσή μας έχει έντονες μεταπτώσεις και το μόνο που σκεφτόμαστε είναι αυτό το άτομο που μας φαίνεται ξεχωριστό, πανέμορφο και μοναδικό.
Αυτή η κατάσταση θυμίζει ψυχασθένεια, αγγίζει τα όρια της παράνοιας. Πράγματι, έχει βρεθεί ότι υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ των ερωτευμένων και των ιδεοληπτικών, δηλαδή των ατόμων που έχουν έμμονες ιδέες, που φοβούνται μη λερωθούν ή μην αρρωστήσουν. Και στις δύο περιπτώσεις παρατηρείται μείωση της σεροτονίνης που είναι ένας νευροδιαβιβαστής, δηλαδή μεταφέρει μηνύματα μεταξύ των κυττάρων του εγκεφάλου. Χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης παρατηρούνται και στα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη.
Πράγματι, ο ερωτευμένος διατρέχει τον κίνδυνο να πέσει σε μελαγχολία γι’ αυτό και θα κάνει τα πάντα για να κερδίσει το αγαπημένο του πρόσωπο. Έχει βρεθεί ότι το ποσοστό της σεροτονίνης στους ερωτευμένους είναι μέχρι και 40% χαμηλότερο από το φυσιολογικό αλλά όταν καταλαγιάσει το πάθος ο νευροδιαβιβαστής επανέρχεται στα κανονικά επίπεδα.
Μια άλλη χημική ουσία, η φαινυλαιθυλαμίνη, ευθύνεται για την ευφορία που νιώθουμε όταν είμαστε ερωτευμένοι. Η ουσία αυτή μοιάζει με την αμφεταμίνη και δρα ως διεγερτικό της διάθεσης. Η σοκολάτα περιέχει αρκετά μεγάλη ποσότητα από αυτή την ουσία. Ίσως ένας τρόπος να κάνουμε το εκλεκτό μας πρόσωπο να νιώθει μεγαλύτερη ευφορία όταν βρίσκεται μαζί μας, είναι να του χαρίζουμε άφθονα σοκολατάκια για να αυξάνεται η φαινυλαιθυλαμίνη του! Από μελέτες που έγιναν στον εγκέφαλο ερωτευμένων βρέθηκε ότι διεγείρονται περιοχές του εγκεφάλου που συμμετέχουν στο λεγόμενο «σύστημα επιβράβευσης» όπου κύριο ρόλο παίζει ο νευροδιαβιβαστής που λέγεται ντοπαμίνη.
Τόσο στα ζώα όσο και στους ανθρώπους, η ντοπαµίνη εκκρίνεται σαν ένα είδος ανταμοιβής για κάτι που κάναμε καλά και προκαλεί ευχάριστα συναισθήματα. Το ίδιο συμβαίνει όταν εξαρτημένα άτοµα παίρνουν την ουσία στην οποία είναι εθισμένα.
Όταν όμως ο εκλεκτός της καρδιάς μας μας εγκαταλείψει ή όταν νιώσουμε προδομένοι μπορεί να βιώσουμε μια στέρηση βασανιστική και να φτάσουμε σε κατάσταση μανίας. Σκίζουμε τα γράμματα ή τις φωτογραφίες, κλαίμε, τον παρακολουθούμε, ίσως και να θέλουμε να του καταστρέψουμε το αυτοκίνητο ή να ευχόμαστε να πάθει κάτι κακό. Γενικά, αν δεν είχε, σίγουρα απέκτησε έναν ακούραστο εχθρό. Αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να διαρκέσουν κατά μέσο όρο μέχρι και δυόμισι χρόνια. Τόσος είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να επανέλθουν τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών στα κανονικά επίπεδα.
Τα θυελλώδη συναισθήματα του έρωτα συνήθως με την πάροδο του χρόνου μεταλλάσσονται σε αγάπη. Υπάρχουν ευδιάκριτες διαφορές μεταξύ αυτών των δύο εννοιών. Στον έρωτα υπάρχει παραλογισμός και ανεξέλεγκτο συναίσθημα. Στόχος είναι η ένωση δύο αγνώστων ατόμων με σκοπό τη συνουσία. Αντίθετα, στην αγάπη επικρατεί η σωφροσύνη και έτσι μπορεί να επιτευχθεί μια υγιής κοινή ζωή, να διατηρηθεί η οικογένεια.
